2018 DE TIRTILDIM 2019 DA KELEBEK OLUP UÇACAĞIM

Yeni yılın son gününü yaşarken yine her yıl olduğu gibi hayatımı sorguluyorum. Bu sene ne yaptım ,nasıl geçirdim. Ne ile mücadele ettim. Geçen sene neredeydim ve bu sene nereye geldim. 2016 ve 2017 günlüklerimi açıp okudum ve 2018 ile karşılaştırdım. Beni mutlu eden o kadar çok oldu ki o sayfaları açıp okuduğumda. Hayallerimi yazmışım en ince ayrıntısına kadar defterime. Gitmek istediğim şehiri internetten araştırıp daha sonra internette ki fotograflara bakarak en sevdiğim insanla kendimi orada hayal edip yazmışım. Sonuç 2018 de o hayalimi yaşadım hemde çok güzel bir şekilde. Yazmanın gücüne o kadar çok inanıyorum ki. Hayalini kuruyorum ve zamana bırakıyorum o zaman gelince hayalim gelip beni buluyor. Bu sene biraz daha ben olmuşum. Kendi düşüncelerimi geliştirip kendime başkaları gibi değil de bana özel bir hayata bakış açısı benimsedim. Evet bazen o kadar çok zorlanıyorum ki. Başka insanlara kendimi anlatmaktan, toplumun bana dayatmak istediği kurallardan. Toplumun kendi içinde belli başlı kuralları ve tabuları var. Ve sen onlara uymayıp farklı düşündüğün zaman ne yazık ki mücadele ediyorsun. Biri geliyor o yanlış böyle olmaması gerek diyor doğru olan bu diyor ve atıyor senin beynine virüsü. Sonra sen diyorsun gerçekten hata bende mi ? Fark etmeden benimsiyorsun o düşünceyi ve diyorsun ki evet ya gerçekten böyle olmalı. Sonra içindeki ses diyor emin misin ? Bu senin düşüncen mi yoksa Ayşe'nin Fatma'nın Ahmet'in mi?  Farkına varıyorsun sonra o senin düşüncen değil. Sen o değilsin sen başka düşünüyorsun. Toplumun sana dayattığını yaşamak zorunda değilsin. Bu sene bunun mücadelesini o kadar çok verdim ki kendi hayatımda. Bir süre sonra bende yoruldum ama hala kendi düşüncelerimi savunmaktan vazgeçmiyorum.Toplumun bana dayattığını yaşamak zorunda değilim.Elalem ne der değil ben ne istiyorum diyordum ve bu senede böyle yaşamaya devam edeceğim.Elalem benim hayatımda hakkında 5 10 dakika konuşur ama ben bu hayatı bir kez ve ömür boyu yaşayacağım. Başkalarının bana nasıl yaşamam gerektiğini söylemesine gerek yok. Benim bu hayatı nasıl yaşamak istediğime karar vermeye ihtiyacım var. Ve ben bu sene bu konu hakkında o kadar çok düşünüp o kadar güzel sonuçlara vardım ki. Bu benim hayatım ve yöneticisi benim. Bu sene hayvan korkumu yendim biraz daha. Kedileri çok severken asla onlara dokunamıyordum. Ve bir kedicik sayesinde bu korkumu yendim. Artık onları sevebiliyorum. ve bu sene hayatımda hiç sevmediğim kadar kedi sevip onlarla ilgilendim. Bir kedi sayesinde karşılıksız sevginin nasıl güzel birşey olduğunu öğrendim. Bir kedinin kuşun hayvanın vs. karnını doyurmasına vesile olmayı çok sevdim. Onların yemek yiyip su içmesini izlerken nasıl mutluluğu içimde hissettiğimi farkettim. Mutluluğun aslında çok küçük şeylerde saklı olduğunu öğrendim. Birde bu sene öfke ile kalkan zararla oturur cümlesinin ne kadar doğru olduğunu farkettim. Sinirle öfkeyle birşeye kalktığın zaman kötü olan durumun daha kötü olmasını sağlıyorsun sadece bu. Eline kar olarak birşey geçmiyor.O yüzden artık biraz daha duygularımı kontrol ediyorum.Bazen insanların dediklerini umursamıyor ve susuyorum. Hayat o kadar şaşırtıcı ki. Hiç bitmez dediğin arkadaşlıklar bile bitiyor. Eskiden o kadar iyi ve saf olan kişiler değişip hiç tanımadığın insana dönüşebiliyor. Ve o kadar bencilce davranıp senin kalbini kırabiliyor. O yüzden insanlara çok bağlanmamalı belki de. Kimseye en yakın arkadaşım dememeli. Çünkü bu devirin arkadaşlıkları da çıkar ilişkisine dönüşmüş. Herkes istiyor ki o istediği sürece yanında ol ara dediğinde ara gel dediğinde gel ama sen ona dediğinde işim var. O yüzden insanlara çok bağlanmamalı yalnız olmayı tek başına birşeyler yapabilmeyi öğrenmeli. En önemlisi de asıl en yakın arkaşın kendin olmam gerektiğimi öğrendim bu sene. Canım sıkkın olduğumda mutlu olduğumda defterimi açıp yazıyorum saatlerce. O beni hep dinliyor çünkü ses çıkarmadan. Fakat insanlar öyle değil dinlemekten kaçıp hep dinlenilmek istiyor.Bu sene iyi ki yaptığım dediklerimden biri de bu blog hesabını açmamdı. Bu sene ocak ayında tam 1 yıl olacak. Aslında başlarda okunma sayısı çok azdı.Sonra bir baktım doksan küsurlara çıkıyor ve dedim ki kendime vazgeçme belki daha iyi yerlerde olabilirsin. 2019 da daha çok okunma sayılarına :) Her ne olursa olsun bu sene benim için o kadar güzel ve özeldi ki. Kendimi bulduğum sağlıklı olduğum kendi değerimim biraz daha farkına vardığım sevdiğim insanlarla bol bol zaman geçirdiğim en güzel yıllarımdan biriydi. 2019 un daha çok kendimi bulabildiğim, daha çok sevebildiğim, daha çok özgür olabildiğim, daha çok gülebildiğim, daha çok mutluluktan şaşırdığım, daha çok ailemle ve sevdiğim insanla anılar biriktirdiğim, 2018 de tırtılken 2019 da kelebek olup uçtuğum bir yıl olsun.